วัดกลางสวน ตั้งอยู่เลขที่ ๑๘  หมู่ที่ ๖ ตำบลบางหญ้าแพรก อำเภอพระประแดง จังหวัดสมุทรปราการ   ลักษณะพื้นที่ตั้งวัด เป็นที่ราบลุ่ม ห่างจากแม่น้ำเจ้าพระยาประมาณ ๑๘๐ เมตร ตรงข้ามกับที่ว่าการอำเภอพระประแดง มีเนื้อที่บริเวรวัดจำนวน ๕ ไร่ ๓ งาน ๔๐ ตรางวา ได้สร้างขึ้นเมื่อพุทธศักราช ๒๓๖๐ หลังจากรัชการที่ ๒ ทรงสร้างป้อมปู่เจ้าสมิงพรายเสร็จเรียบร้อยแล้ว ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าพระมหาโยธา (เจ่ง) ภายหลังได้รับพระราชทานบรรดาศักดิ์ที่เจ้าพระมหาโยธา ต้นสกุลคชเสนีย์ คุมทหารมอญมาประจำอยู่ที่นี้ เมื่อปีพุทธศักราช ๒๓๕๘ และได้โปรดเกล้าให้ชาวมอญที่อพยพมาพึ่งบารมีสมโพธิสมภาร พระราชทานที่ราชพัสดุให้ได้ตั้งบ้านปลูกเรือนอยู่อย่างร่มเย็นเป็นสุขตลอดมาในหมู่ ๖ (ชุมชุนมอญเดิงฮะโมกข์ ปัจจุบัน) ปัจจุบันนี้ทหารมอญและชาวบ้านมอญได้มีทุนเดิมเกี่ยวกับการเคารพนับถือพระพุทธศาสนาอยู่ก่อนแล้ว จึงได้รวมกันสร้างวัดนี้ขึ้นจนสำเร็จ และได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมา เมื่อปีพุทธศักราช ๒๓๗๑ ในเขตท้องที่ ต.บางหญ้าแพรก ชาวบ้านมีอาชีพเกษตรกรรมทำสวนต้นมะพร้าวเป็นหลักอยู่รอบๆวัด จนจดชายแม่น้ำเจ้าพระยา จึงได้ตั้งชื่อวัดให้เหมาะสมกับพื้นภูมิท้องถิ่นชื่อว่า "วัดกลางสวน" ชาวไทยและชาวมอญรุ่นหลังต่อมาเรียกเป็นภาษามอญติดปากเรื่อยมาว่า เพ่โมน (แปลว่า วัดมอญ)

ตั้งแต่เริ่มสร้างวัดกลางสวนมาตั้งแต่ พุทธศักราช ๒๓๗๑ ถึง ๒๕๕๖ มีเจ้าอาวาสรวมทั้งหมดทั้งปัจจุบัน รวมได้ ๙ องค์

องค์ที่ ๑ - ๒  เจ้าอาวาสมาจากเมืองมอญ

องค์ที่ ๓ พระอธิการบังกเล

องค์ที่ ๔  พระอธิการอ๊ะ

องค์ที่ ๕ พระอธิการเติม  บุปฺพรมฺม

องค์ที่ ๖  พระครูพุทธมนต์ธราจารย์ ( อ.แสวง วิสุทฺโธ) 

องค์ที่ ๗  พระครูพรหม์สร (บุญรักษ์  ตนฺธาโร)

องค์ที่ ๘ พระครูปลัดสมจิตร  เขมานนฺโท

องค์ที่ ๙ พระครูสถิตกิจโกศล  (ด๊วด  สีลธโร) ปัจจุบัน

ถาวรวัตถุที่ได้ก่อสร้างและบูรณะตั้งแต่เริ่มรับตำแหน่งเจ้าอาวาส

๑.บูรณะศาลาหอสวดมนต์ ๒.เปลี่ยนสายไฟและระบบไฟฟ้าทั้งวัด ๓.สร้างมณฑปหลวงพ่อโต

๔.สร้างกำแพงและเทพื้น รอบพระอุโบสถ (แทนของเดิมที่ชำรุดทรุดโทรม)

๕.ทาสีพระอุโบสถ , เมรุ และกำแพงรอบวัด ๖.บูรณะต่อเติมกุฎิสงฆ์ที่ทรุดโทรมจำนวน ๔ หลัง

๗.สร้างท่อระบายน้ำ และระบบสูบน้ำ ๘.สร้างห้องน้ำสำหรับผู้มาปฎิบัติธรรม ๙.สร้างหอฉัน ฯลฯ

ภาพพระอุโบสถหลังเก่า..

มณฑปหลวงพ่อโตหลังเก่า